رابطه جنسی یک قسمت مهم، طبیعی و سالم از زندگی هر فرد است. این رابطه باید برای زن ومرد سرگرم کننده و خوشایند باشد. اما اگر یکی از زوجین کارهای خاصی را انجام دهد که باعث شیوع بیماری یا ایجاد صدمه جسمی یا روحی شود، این رابطه را جزو روابط جنسی پر خطر دسته بندی می کنیم. رابطه های جنسی پرخطر فقط مختص به زنان نیست و گاهی آقایان هستند که تحت تاثیر رابطه جنسی پر خطر قرار می گیرند. تنها با داشتن آموزش صحیح از رابطه جنسی لذت برد و از این خطرات جلوگیری نمود. بسیاری از این موارد به سه مسئله ساده برمی گردد: مراقبت و محافظت، آزمایش و گفتگو. طبق گزارشات مرکز کنترل بیماری های (CDC)، رفتارهای خطرناک جنسی می تواند منجر به HIV ،STD و بارداری ناخواسته شود. در ادامه رابطه جنسی پر خطر را با ذکر مثال بیشتر توضیح می دهیم.
انواع رابطه جنسی پر خطر
اقداماتی که رابطه جنسی را پر خطر یا ریسک انواع بیماری ها و مشکلات جنسی را بالا می برد شامل:
۱. رابطه جنسی محافظت نشده
این به معنای داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی بدون کاندوم است. این رابطه احتمال ابتلای خانم و آقا به اچ آی وی و سایر بیماری های مقاربتی (STD) را بیشتر می کند. مایعات بدن مانند خون و منی در طی رابطه جنسی از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود. بنابراین اگر همسرتان به اچ آی وی یا بیماری مقاربتی دیگر مبتلا است، حتی اگر از وجود آن خبر نداشته باشد، می تواند ویروس یا عفونت را به شما منتقل کند. طبق گزارشات CDC، ۲۱٪ از کل تشخیص های جدید اچ آی وی، در بین جوانان (۱۳-۲۴ ساله) در سال ۲۰۱۸ بوده است. در این بین ۸۷٪ مردان جوان و ۱۳٪ زنان جوان مبتلا بودند.
چگونه خطر این رابطه را کاهش دهیم:
باید هر بار از کاندوم استفاده شود. با این کار احتمال ابتلا به برخی از بیماری های مقاربتی کاهش می یابد. هرچند باوجود استفاده از کاندوم، هنوز هم ممکن است ویروس هایی مانند ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) از شریک زندگی دریافت شود. مگر اینکه هرگز رابطه جنسی برقرار نشود ، یا ۱۰۰٪ مطمئن بود که شریک زندگی فقط با یک نفر رابطه جنسی برقرار کرده و STD ندارد. در این صورت کاندوم بهترین گزینه برای افراد خواهد بود.
درمان دارویی پیشگیرانه، قرص ضد ایدز یا PrEP (Pre-Exposure Prophylaxis) که به معنای پیشگیری قبل از مواجهه می باشد. این قرص را افرادی که در معرض خطر بالای ابتلا به HIV یا ایدز (از طریق رابطه جنسی واژینال) قرار دارند، باید به طور روزانه داروهایی را مصرف کنند تا باعث پیشگیری از بیماری HIV شود. PrEP مانع از ماندن و انتشار ویروس HIV در بدن می شود.
۲. داشتن چند شریک جنسی
اگر خانم یا آقایی بیش از یک شریک جنسی در طول زندگی خود داشته باشد، به احتمال زیاد به HIV یا عفونت های منتقله جنسی (STD های) دیگر مبتلا می شود. این بدان معناست که وجود افراد بیشتر برای برقراری رابطه جنسی، به معنای افزایش احتمال یکی از شرکا به HIV یا عفونت می باشد. در این صورت احتمال دریافت این عفونت ها از این افراد بیشتر خواهد شد. این افزایش احتمال را جزو روابط جنسی پر خطر دسته بندی می کنند. یک جمله در مورد این موضوع معروف است که می گوید: وقتی با کسی رابطه جنسی برقرار می کنید، در واقع با هرکسی که او قبلاً رابطه داشته است رابطه برقرار می کنید.
چگونه خطر این مورد را کاهش دهیم:
کمترین خطر متوجه کسانی است که رابطه ای منحصرا دو نفره دارند. هرچند زندگی پیچیده است و این ممکن است واقع بینانه نباشد. زیرا مسائلی مانند طلاق و بعد از آن تغییر شریک جنسی ممکن است در طول زندگی افراد به وجود بیاید. یا ممکن است شخصی متوجه نشود که شریک زندگی اش با شخص دیگری دیدار کرده و رابطه جنسی داشته است. بنابراین بهتر است زوجین همراه با هم آزمایش STD انجام دهند و نتایج را با یکدیگر به اشتراک بگذارند.
۳. رابطه جنسی مقعدی
این نوع رابطه شامل هر نوع فعالیت جنسی در اطراف ناحیه مقعد است. رابطه مقعدی خطرناکترین نوع رابطه جنسی برای مردان و زنان به نفع ابتلا به ویروس HIV و سایر بیماریهای مقاربتی است. چرا؟ پاسخ این سوال در آناتومی انسان نهفته است. پوشش داخلی مقعد بسیار نازک تر از واژن است، بنابراین می تواند خیلی راحت آسیب ببیند. این آسیب باعث می شود که در برابر عفونت بسیار آسیب پذیرتر شود.
چگونه خطر این مورد را کاهش دهیم:
ابتدا باید اطمینان حاصل شود که از کاندوم لاتکس به درستی استفاده می گردد تا خطر پاره شدن آن ها در اثر اصطکاک کاهش یابد. همچنین استفاده از مقدار زیادی روغن بر پایه آب یا سیلیکون نیز می تواند کمک کننده باشد. با این شرایط هنوز هم در هنگام برقراری رابطه جنسی مقعدی، درمقابل برخی از بیماری های مقاربتی، آسیب پذیری وجود دارد. به خصوص اگر شخص در این روابط مفعول باشد.
۴. رابطه جنسی و مصرف مواد مخدر
انسان فقط از طریق تماس جنسی به HIV و سایر بیماری ها از جمله هپاتیت مبتلا نمی شود. او همچنین می تواند بیماری ها را از شخصی که مواد مخدر تزریق می کند، دریافت نماید. یعنی اگر فردی که با او رابطه جنسی برقرار می شود، تجهیزات مصرف دارو و مخدرش را با کسی که ویروس HIV مثبت دارد به اشتراک بگذارد، می تواند به این ویروس مبتلا شود. به این دلیل که سوزن ها، آب، درب بطری ها، قاشق ها یا حتی فیلترهای پنبه ای همگی می توانند فرد را در معرض خون آلوده به ویروس HIV شخص ثالث قرار دهند. این افراد ممکن است به اچ آی وی مبتلا شوند و در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده می توانند شریک جنسیشان را نیز در معرض خطر قرار دهند.
همچنین اگر شخصی مواد مخدر استفاده می کند (از جمله داروهای تزریق شونده) به احتمال زیاد تصمیمات نادرستی خواهد گرفت. به عنوان مثال، ممکن است تصمیم به برقراری رابطه جنسی محافظت نشده بگیرد یا با تعداد بیشتری از شرکای جنسی، رابطه برقرار کند.
چگونه خطر این مورد را کاهش دهیم:
اگر با شخصی که دارو تزریق می کند رابطه جنسی برقرار می شود، همیشه باید از کاندوم استفاده نمود و از نظر HIV و هپاتیت آزمایش و بررسی صورت بگیرد. اگر او همیشه از وسایل تمیز استفاده می کند و هرگز سوزن های مصرفی خود را به اشتراک نمی گذارد، خطر کمتری متوجه زوجین خواهد بود. فرد باید بداند که نحوه استفاده همسرش از مواد مخدر مستقیماً خود او را در معرض خطر قرار می دهد. بنابراین برای جلوگیری از این رابطه جنسی پرخطر، باید مسائل بهداشتی رعایت شود.