شیوع بالای تظاهر به ارگاسم در خانوم‌ها
اختلال ارگاسم چیست؟
اختلال عملکرد ارگاسم زمانی رخ می دهد که فردی برای رسیدن به ارگاسم مشکل داشته باشد. این مشکل حتی زمانی که زوجین از نظر جنسی تحریک می شوند و تحریک جنسی کافی وجود دارد نیز رخ می دهد. هنگامی که این وضعیت در زنان رخ می دهد، به عنوان اختلال ارگاسم زنان شناخته می شود. مردان نیز ممکن است اختلال ارگاسم را تجربه کنند، اما در مردان این مشکل نادر است.
بسیاری از زنان در رسیدن به ارگاسم با شریک زندگی خود، حتی پس از تحریک جنسی زیاد، مشکل دارند. مطالعات نشان می دهد که اختلال ارگاسم 11 تا 41 درصد از زنان را تحت تأثیر قرار داده است.
وقتی رابطه جنسی لذت‌بخش نباشد، می‌تواند به جای یک تجربه رضایت‌بخش و صمیمی برای هر دو طرف، تبدیل به یک کار طاقت فرسا شود. میل جنسی ممکن است کاهش یابد و رابطه جنسی ممکن است کمتر اتفاق بیفتد. این می تواند باعث ایجاد رنجش و درگیری در رابطه شود.
چه چیزی باعث اختلال ارگاسم در زنان می شود؟
تعیین علت اصلی اختلال ارگاسم می تواند دشوار باشد. زنان ممکن است به دلیل عوامل فیزیکی، عاطفی یا روانی در رسیدن به ارگاسم مشکل داشته باشند. عوامل کمک کننده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سن بالا
- شرایط پزشکی، مانند دیابت
- سابقه جراحی های زنان، مانند هیسترکتومی
- مصرف داروهای خاصی که تجویز می شوند. رایج ترین داروهای مورد استفاده برای درمان افسردگی ممکن است باعث این مشکل شوند. این داروها شامل فلوکستین (پروزاک)، پاروکستین (پاکسیل) و سرترالین (زولوفت) است.
- اعتقادات فرهنگی یا مذهبی
- خجالتی بودن
- احساس گناه در مورد لذت بردن از فعالیت جنسی
- سابقه سوء استفاده جنسی یا تجاوز جنسی
- شرایط سلامت روان، مانند افسردگی یا اضطراب
- کسالت در فعالیت جنسی یا رابطه عاطفی
- عزت نفس ضعیف
- خستگی و استرس یا افسردگی
- عدم آگاهی از عملکرد جنسی
- احساسات منفی در مورد رابطه جنسی (اغلب در دوران کودکی یا نوجوانی آموخته می شود)
- اختلالات یا تغییرات هورمونی، مانند یائسگی.
- درد مزمن لگن، مانند آندومتریوز.
- اسپاسم عضلات اطراف واژن که برخلاف میل شما رخ می دهد.
- خشکی واژن.
- بیماری های مزمن که بر سلامت و میل جنسی تأثیر می گذارد.
گاهی اوقات، ترکیبی از این عوامل می تواند رسیدن به ارگاسم را دشوار کند. ناتوانی در ارگاسم می تواند منجر به پریشانی شود که ممکن است در آینده رسیدن به ارگاسم را دشوارتر کند.
علائم اختلال در ارگاسم در زنان چیست؟
علائم اختلال در ارگاسم، ناتوانی در رسیدن به اوج جنسی است. علائم دیگر عبارتند از داشتن ارگاسم ناخوشایند و طول کشیدن بیشتر از حد معمول برای رسیدن به اوج.
زنان مبتلا به اختلال ارگاسم ممکن است در حین رابطه جنسی یا خودارضایی در رسیدن به ارگاسم مشکل داشته باشند.
چهار نوع اختلال ارگاسمی وجود دارد:
- آنورگاسمی اولیه: وضعیتی که در آن هرگز به ارگاسم نرسیده اید.
- آنورگاسمی ثانویه: مشکل در رسیدن به ارگاسم، حتی اگر قبلاً به ارگاسم رسیده باشید.
- آنورگاسمی موقعیتی: شایع ترین نوع اختلال ارگاسمی است. زمانی اتفاق می‌افتد که شما فقط در موقعیت‌های خاصی مانند رابطه جنسی دهانی یا خودارضایی می‌توانید به ارگاسم برسید.
- آنورگاسمی عمومی: ناتوانی در رسیدن به ارگاسم تحت هر شرایطی، حتی زمانی که به شدت برانگیخته هستید و تحریک جنسی کافی است.
اختلال ارگاسم در زنان چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر فکر می کنید که شما هم دچار این مشکل شده اید، باید با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. پزشک شما قادر خواهد بود وضعیت شما را تشخیص دهد و یک برنامه درمانی مناسب به شما ارائه دهد. کمک گرفتن از پزشک بهترین راه برای اطمینان از اینکه می توانید دوباره از فعالیت جنسی لذت ببرید.
در طول ویزیت، پزشک سوالاتی در مورد سابقه جنسی شما می پرسد و معاینه فیزیکی انجام می دهد. پاسخ‌ها و نتایج شما می‌تواند دلایل زمینه‌ای اختلال ارگاسمی را آشکار کند و می‌تواند به شناسایی عوامل دیگری که ممکن است در ایجاد بیماری شما نقش دارند کمک کند.
ممکن است پزشک شما را برای معاینه بعدی به متخصص زنان ارجاع دهد. متخصص زنان می تواند درمان های بیشتری را برای اختلال ارگاسم به شما توصیه کند.
اختلال ارگاسم چگونه درمان می شود؟
درمان اختلال ارگاسم به علت این بیماری بستگی دارد. ممکن است لازم باشد:
- درمان هر گونه بیماری زمینه ای
- تعویض داروهای ضد افسردگی
- درمان شناختی رفتاری (CBT) یا جنسی درمانی داشته باشید
- افزایش تحریک کليتوریس در هنگام خودارضایی و مقاربت جنسی
مشاوره زوجین یکی دیگر از گزینه های درمانی محبوب است. یک مشاور به شما و شریک زندگیتان کمک می کند تا با هر گونه اختلاف یا درگیری که ممکن است داشته باشید، مقابله کنید. مشاور می تواند مسائلی را که هم در رابطه و هم در اتاق خواب رخ می دهد حل کند.
در برخی موارد ممکن است از هورمون درمانی استروژن استفاده شود. استروژن می تواند به افزایش میل جنسی یا میزان جریان خون به اندام تناسلی برای افزایش حساسیت کمک کند. هورمون درمانی استروژن ممکن است شامل مصرف یک قرص، گذاشتن چسب یا استفاده از ژل بر روی اندام تناسلی باشد. تستوسترون درمانی یک گزینه دیگر است. با این حال، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) آن را برای درمان اختلال ارگاسم در زنان تایید نکرده است.
برخی از محصولات بدون نسخه (OTC) و مکمل های غذایی نیز ممکن است به زنان مبتلا به اختلال ارگاسم کمک کند.
قبل از استفاده از هر گونه فرآورده یا داروی OTC حتما با پزشک خود صحبت کنید. داروها ممکن است باعث واکنش آلرژیک شوند یا با داروهای دیگری که مصرف می کنید تداخل داشته باشند.
چشم انداز افراد مبتلا به اختلال ارگاسم چیست؟
ناتوانی در ارگاسم می تواند ناامید کننده باشد و ممکن است بر رابطه شما تأثیر بگذارد. با این حال، ممکن است با درمان مناسب بتوانید به ارگاسم برسید. مهم است بدانید که شما تنها نیستید. بسیاری از زنان در مقطعی از زندگی خود با اختلال ارگاسم مواجه می شوند.
ملاقات با یک درمانگر می تواند به شما و همسرتان کمک کند تا در مورد نیازها و خواسته های جنسی یکدیگر بیشتر بدانید. همچنین به مسائل مربوط به رابطه یا استرس های روزمره که ممکن است در ناتوانی شما در رسیدن به ارگاسم نقش داشته باشد، رسیدگی می کند. رفع این دلایل زمینه ای می تواند به شما در رسیدن به ارگاسم در آینده کمک کند.
